Tęczanka Niebieska (Melanotaenia Lacustris)

Występowanie

W naturalnych warunkach rybkę tę można odnaleźć w jeziorze Kutubu oraz ujściu rzeki Soro (która wypływa z jeziora). Gatunek zamieszkuje mocno zarośnięte obszary oraz obręb zalanych korzeni drzew.  Jest to gatunek zagrożony – przyczynił się do tego przemysł oraz odłowy.

Wygląd zewnętrzny

Intensywność kolorów tego gatunku w znacznej mierze zależy od intensywności oświetlenia. Linia boczna dzieli ciało tej ryby na dwa kolory. Powyżej jest niebiesko turkusowy lub zielony, poniżej srebrzysto biało złoty. Oba obszary oddziela czarno granatowa pręga, która biegnie od nasady ogona do początku drugiej płetwy grzbietowej. Jak pozostałe gatunki z tej rodziny, również tęczanka niebieska charakteryzuje się dość dużymi oczami, wysokim, bocznie spłaszczonym pokrojem ciała, podwójną płetwą grzbietową oraz długą płetwą odbytową. Samce są niewiele większe od samic, bardziej jaskrawe oraz mają wyższy pokrój ciała. Samica ma bardziej torpedowaty kształt ciała.

Usposobienie

Tęczanka jest stworzeniem stadnym. Aby ryba czuła się dobrze w akwarium wymagane jest minimum kilka osobników, przy czym pamiętamy, żeby przewaga była samic nad samcami lub był równy ich stosunek (samce mają tendencję do zamęczania samic podczas godów). Pojedyncze osobniki są płochliwe lub agresywne w stosunku do współmieszkańców. W grupie osobniki męskie wyświetlają swoje najlepsze kolory – rywalizują między sobą w ten sposób o względy samicy oraz o przywództwo (dominację) w stadzie . Jest to aktywna, ciekawska, spokojna rybka, która uwielbia być w ruchu. Szybko pływa z jednego końca akwarium w drugi (dlatego wymagane są długie zbiorniki). Inteligentna. Ryby te są chciwe na pokarm, dlatego musimy uważać, żeby ich nie przekarmiać (łatwo ulegają chorobom jelitowym). Karmimy je 2-3 razy dziennie taką dawką, aby została zjedzona w przeciągu 5 minut.

Akwarium

Rybki te lubią przestronne akwaria z wolnymi przestrzeniami do pływania, obsadzone dość mocno roślinami. Roślinność pływająca również jest wskazana (lubią światło rozproszone). Niezbędne są kryjówki wśród korzeni, gałęzi czy skał. Wymagana czysta woda (konieczne systematyczne podmiany części wody oraz czyszczenie dna), dobry filtr, umiarkowany przepływ wody, piaszczyste podłoże. Gatunek wrażliwy na gwałtowne zmiany parametrów wody. Bez problemu mogą dzielić przestrzeń życiową z innymi podobnych rozmiarów rybami np.: gurami, neony, tetry, bocje, skalary, danio, paletki, kiryski. Unikamy hodowania z innymi gatunkami tęczanek – będą się krzyżowały.

Rozmnażanie

Gatunek jajorodny. Po osiągnięciu przez ryby dojrzałości płciowej do tarła dochodzi łatwo. Rozmnażanie powinno się odbywać w osobnym zbiorniku, tzw. tarliskowym. Powinno być ono zaopatrzone w roślinność liściastą (np.: jawa mech), kryjówki dla samicy (przed zbyt napastliwym samcem), filtr. Woda powinna być lekko twarda, o pH=7,5 i temperaturze 22-24˚C. Ryby karmimy obficie w zbiorniku ogólnym (możemy rozdzielić samice od samców). Gotową do tarła parę (samica będzie miała mocno zaokrąglony brzuch, samiec wybarwi się mocniej niż zazwyczaj, a czubek jego głowy zrobi się pomarańczowo żółty) przenosimy do uprzednio przygotowanego akwarium. Tarło trwa kilka dni – jaja znoszone są codziennie partiami, przy czym najwięcej jaj zostanie złożonych pierwszego dnia, a najmniej ostatniego. Jaja składane są na liściach roślin. Rodzice zjadają ikrę oraz narybek – dlatego po zakończonym tarle należy ich odłowić. Wylęg następuje po 5-7 dniach (zależy to od temperatury wody).